زبان بدن-قسمت دوم

سلام دوستان!پست زبان بدن رو ادامه میدیم.از نظر سازنده یکی از دوستان هم ممنون که به نکته خوبی اشاره کردن.ایشون گفتن که ممکنه یکسری از حالات بدنی افراد تنها از روی عادت باشه و معنی خاصی نداشته باشه.در پاسخ به ایشون باید عرض کنم که بالاخره اون حرکت هم از همان ابتدای شروعش که عادت نبوده و منظوری در پی آن بوده.و چون شخصیت و حالت روانشناختی فرد خیلی به اون حالت بدنی خاص نزدیک بوده دائم از آن ژست خاص استفاده کرده است.پس در نتیجه شاید در مورد فردی که بطور مکرر از ژست معینی استفاده میکنه با اطمینان بیشتری بشه اظهار نظر کرد.

در ادامه مطلب بخش دیگری از این ژست ها را میبینید...

نگاه کردن از بالای عینک:ارزیابی و بررسی کردن وضعیت،شکاک

با دستهای از هم باز،کف دستها رو به پایین:درخواست و مطالبه کردن

با دستهای از هم باز،کف دستها رو به بالا:خواستن،نیاز داشتن

ایستادن یا گام برداشتن با سر خمیده و بدون وقار:حاکی از مناعت طبع پایین است

خم شدن سر به پایین با زاویه:حاکی از شرمندگی،کم رویی،ترسویی،یا دروغ گفتن

سر به عقب:نشانه تکبر و خودبینی یا احساسی از مهم بودن

سر را به یک طرف کج کردن:حاکی از علاقمندی یا گوش دادن و پذیرش عقاید شما میباشد.

"نوع نگاه"

در علم روانشناسی نوع نگاه بیانگر محتوی فکر است:

نگاه بالا به سمت راست:نگاه های تخیلی و تجسمی

نگاه بالا به سمت چپ:بخاطر آوردن چیزی

نگاه مستقیم سمت راست:شنیدن تخیلی(یعنی بیاد آوردن چیزی را که قبلا شنیده اید)

نگاه مستقیم سمت چپ:گوش دادن و به یاد آوردن

نگاه پایین به سمت راست:فکر کردن.نگاه حس عضلانی و تن(یعنی وقتی که آدم میخواهد ببیند که در بدنش چه میگذرد.نوعی درون بینی بدنی)

نگاه پایین به سمت چپ:برای دیالوگهای درونی.وقتی میخواهیم به دیالوگهای درونی گوش کنیم.دلمان چه می گوید

نگاه خیره:در حال فکر کردن

خب نظرتون چیه؟ممنون میشم اگر بدونم...