راز و نیاز با بی نیاز

شده است از همه چیز-فرقی نمیکنه چی باشه-مثلا زمین و زمان خسته شده باشی.خودت روی دست خودت مونده باشی.خانه،کوچه،محله،دنیا با همه بزرگیش برات تنگ شده باشه؟دلت یه جای آرام بخواهد.جایی که بشه یه گوشه ای بنشینی،بنشینی و آرام بگیری.دلت یه رفیق بخواهد یک رفیق که قدش خیلی بلندتر از خودت باشه آن قدر بلند که توی سایه اش تو و همه دلتنگی هایت جا بشوید.انگار که بار سنگینی داری،باری به سنگینی گناه.انگار که آرامش بخواهی،آرامشی از جنس آشنایی...

میتوانی وضو بگیری،رو به قبله کنی و با خدایت،خالق مهربانت دردودل کنی...

ای بلندمرتبه،ای یاری دهنده،ای مددکار،ای خدای بزرگ!ای شنونده صدای بندگان،ای خواننده ضمیر مخلوقات!یاری ام کن.خدای من!بریده ام از هرچه دنیایی ست!رها یم کن!   خسته شده ام از این همه آمال بی پایان دنیوی.آخر تا کی اسیر زنجیر نفس سرکش بمانم خدایا؟!رهایم کن.یاری ام کن که همه چیز در  ید قدرت توست...

خودت فرموده ای:"و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها و لا حبه فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین"_{الانعام59}

                                  

کلیدهای خزائن غیب دست توست خدایا!تو میدانی هرآنچه در خشکی و دریاهاست.همه را میدانی.هیچ برگی از درخت نمی افتد مگر اینکه از آن آگاهی و نه هیچ دانه ای در تاریکی زمین و نه هیچ تر و خشکی،مگر آنکه در کتاب مسطور توست...

خداوندگارا!خالقا!مهربانا! ای رفیق بی رفیقان ،ای پناه بخش بی پناهان.تا تو هستی پشت و پناهم از چه ترسم هان؟!! تا تویی در کنارم از چه رو غمگین شوم هان؟!!! چون همیشه مرهم زخمم باش عزیزا !!در کنارم باش مهربانا !!لیک میدانم که هستی،همیشه بوده ای...

  _{بخش ابتدایی متن از ضمیمه روزنامه خراسان اقتباس شده است}